شب

نورشمع که سوسو میزند ، صدای شب که در سکوت ان منعکس میشود ، اهنگی که ارام پخش میشود ، حرکت اهسته شاخه های درختان با وزش باد ، کتاب که نشان دهنده پاک ترین و زیباترین وجهه انسانی هست ، یک لیوان شیرگرم ، اندوهی درونی که با رضایت ناشی از درک عدم توانایی بشر در تغییر گذشته همراه هست ، هلال ماهی که به زیبایی میدرخشد ، و دیگر هیچ.. 

بگذار سکوت شب تو را در هم شکند... 

بگذار تا نور ماه تکه های شکسته ات را در اغوش بکشد ...

بگذار پشیمانی گذشته و تردید اکنون تو را درخود غرق کند ... 

بگذار دلتنگ شوی ، متنفر شوی ، عشق بورزی و از حماقت خنده سر دهی 

مگر زندگی چیزی به غیر از این شب های ساکت و در عین حال پرسروصداست ؟